De Waarheid…


Het leek pas gisteren,
we waren jong en verliefd en gezond
en er was geen verleden
die ons in de weg zou staan.
Klaar om de wereld te veroveren,
hongerig, nooit eenzaam of ziek.
Het leven was zwanger van verwachtingen
die als een trein voorbij raasde.
Zangeressen zonder stem
bleven proberen, eindeloos oneindig,
en wij applaudisseerden gretig
Reizigers zonder bestemming
bereikten als eersten het noodlot.
Onze narcistische moraal bleek zowel
een geschenk als een vloek.
De waarheid ontspoorde
en het leven probeerde te overleven.
Nu zijn we angstig en besmet en beschaamd,
beschaamd om mens te zijn.
Te snel geleefd, te jong sterven,
we zijn geworden wie we nooit wilden zijn,
en de natuur staat op ontploffen.
Niemand zal ooit de schoonheid ervan erven…


esteban 3 April 2020