Ik voel verbinding met de natuur. De natuur ontkiemt, bloeit ,groeit. In al haar leven en uitbundigheid kan ze stralen met al haar diversiteit. Elke dag anders. Nooit gelijk. Ze is resilient. Er is ook een vernietigende kracht in de natuur. En een vergankelijkheid. Bladeren laten los. Vlinders gaan weg. Vogels trekken naar elders. Soms is er sneeuw, ijs, snoeiharde stormen en ijskoude tintelingen. Het is er allemaal. Als spiegel en als schoonheid omringt het en omvat alles. Als mens zijn we net zo onderhevig. Met de seizoenen mee. Het stelt mij ergens gerust dat het juist datgene is wat groter is dan wij zijn. Ons gemoed gaat soms mee met het getij. Eb en vloed. Wij. Jou. Mij. Die ervaring wil zich delen.
september: | Vrijdag, april 17, 2020 09:29 |
Heel hartelijke dank voor jullie fijne reacties. ♡ |
|
Johny Donovan: | Maandag, april 13, 2020 20:44 |
eb en vloed , geven en nemen het leven gaat gewoon verder, hoe je het nu draait of keert alles gaat terug van waar het gekomen is! |
|
Gerardo: | Maandag, april 13, 2020 19:59 |
Veranderende spiegel. Mooi | |
Pbouwknegt : | Maandag, april 13, 2020 19:19 |
Het zien en beleven van de natuur met haar seizoenen waarbij je manier van kijken verandert met de jaren. Het is de wereld en het leven. Het maakt je bewust van je adem. Het is een bron. Fijn je woorden te lezen en even met je waar te nemen. Groet! P |
|
Anneke Bakker: | Maandag, april 13, 2020 19:03 |
De natuur is sterker dan de mens, ze laat zich nu duidelijk gelden, Wij willen soms overheersen maar dat laat ze niet toe en dan raken wij mensen in een depressie, willen kost was kost de natuur de baas zijn. en dat verdient ze ook want ze is goddelijk mooi. Zo ook dit gedicht September, verdient een gouden lijst. Mooie avond met lieve groet. Anneke |
|
teun hoek: | Maandag, april 13, 2020 18:17 |
maakt het wel boeiend doch de vrijheid daarvan te genieten lokt. th |
|