Wolkentuin
wolkentuin
ik probeer
jou te creëren
in mijn wolkentuin
nog vaag is mist
als tranen bevriezen
in de ochtendkou
in het eerste
licht komt jouw
silhouet tot leven
strak aangegeven
tot warmte accenten
geeft aan het speelse
jij kleurt uit
net geboren wit
naar scharlaken rood
lacht uit
pure vitaliteit
je tanden bloot
ik moet je laten
gaan mijn vriend de
wind komt zo er aan
samen zijn jullie
ongemerkt in de
dampkring verdwenen
pas in het avondrood
ga ik op strand de lange
schaduw van je benen zien
wil melker
16/05/2020
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Zondag, mei 17, 2020 14:28 |
| De strandgewaarwordingen stralen er zo van af. Mooi. |
|
| ReBelle: | Zondag, mei 17, 2020 11:40 |
| Mooi! |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, mei 16, 2020 13:05 |
| Avondrood met speelse wolken blijven eeuwig boeien Wil. Mooi dit silhouet in dit gedicht tot leven gebracht. Zonnige groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Zaterdag, mei 16, 2020 09:41 |
| mooi verweven met de natuur. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2020 | ||
| Thema's: | ||