Dichtbij dat hemelse

Niet een keer zijn wij
geboren

en niet een keer gaan we
dood.

Herhaaldelijk herhalen
we onszelf

met iedere geboorte,

herhaaldelijk gaan we dood

door iedere pijn,

door ieder verdriet

tot dat we bij onszelf
komen,

bij de kern van onze
waarheid.

Dan begin je met het
groeiproces,

of jij wil iets veranderen,

verbeteren en de weg van
licht

gaan volgen.

Niet een keer,

maar iedere keer

een beetje meer

komen we dichterbij

de mensheid,

dichtbij dat hemelse

dat in ons voortleeft,

om ons beter te voelen,

om een mens te
worden.

Geschreven door

Horizon01

Reacties op dit gedicht

Horizon01 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Hans Winter:	Donderdag, mei 21, 2020 19:57
doorheen de doodse ogen blikken kunnen komen werd de blijde boodschap van de paaspinkster ervaarders. hans

Anneke Bakker:	Donderdag, mei 21, 2020 18:52
Waarschijnlijk ben ik geestelijk te sterk om te sterven anders was ik er allang niet meer geweest. Na elke keer bijna dood zette de groeispurt opnieuw in en kwam er telkens sterker uit als mens. Wat heb je dit mooi beschreven Horizon, ik lees en herlees dit bijzonder mooie gedicht. Fijne avond wens ik je. Anneke

Clarice:	Donderdag, mei 21, 2020 18:15
Wow mooi gedicht, HorizonO1, ik geloof hier ook in, soms komen we wat dichter en soms misschien helaas ook wat verder. Gts Clarice

Over dit gedicht