Eenzaam .
Stil en eenzaam kijk ik door het raam .
Licht achter mij donker voor mij .
Licht van de kamer warm en vertrouwd.
Donker buiten duister en koud.
Stil en klein onopgemerkt door de wereld.
Hysterie binnen in mijn hoofd, vol van vragen.
Krijsend onbeantwoord.
Maar stilte daar buiten.
En steeds zwijgend stil en eenzaam
H.d,B
Licht achter mij donker voor mij .
Licht van de kamer warm en vertrouwd.
Donker buiten duister en koud.
Stil en klein onopgemerkt door de wereld.
Hysterie binnen in mijn hoofd, vol van vragen.
Krijsend onbeantwoord.
Maar stilte daar buiten.
En steeds zwijgend stil en eenzaam
H.d,B
Reacties op dit gedicht
| nicolaas: | Woensdag, juni 03, 2020 22:34 |
| Dank jullie voor de lieve reacties | |
| Clarice: | Woensdag, juni 03, 2020 21:47 |
| Herkenbaar, alsof buiten totaal geen idee heeft wat er in je omgaat en het 2 aparte werelden zijn die niet schijnen te kunnen raken, weet niet of je dat bedoelt. Mooi geschreven, gts Clarice |
|
| teun hoek: | Woensdag, juni 03, 2020 21:12 |
| door het duister naar het licht , sterkte th |
|
| september: | Woensdag, juni 03, 2020 20:53 |
| Mooi intens gedicht. Over gevoelens van verdriet. Eenzaamheid. Goed in het beklemmende ervan. Mocht het autobiografisch zijn dan wens ik je beter.Het verbondener te weten. Vriendelijke groet. | |
| Hans Winter: | Woensdag, juni 03, 2020 19:35 |
| beste dichter, moge het ons overkomen crisiscreatief iets beters te zien in het compartimentencomplex waarin we leven respons willen geven. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nicolaas | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2020 | ||
| Thema's: | ||