Verzorging.
Verzorging.
Daar waar ziekte
ouderdom zich settelt
Is zorg vereist in deze nood.
Liefst in het eigen
home verblijvend
zorg die men in tehuizen bood.
Er zijn de bijna
thuis verblijven
als het niet langer thuis meer gaat
Vrijwilligers die
hen omringen
in laatste warme toeverlaat.
’t Beroep verzorgster
kent veel kanten
doch de bron is mede menselijkheid.
Want liefde is
en blijft de basis
In deez’ verstilde eenzaamheid.
th
Reacties op dit gedicht
| Horizon01: | Zaterdag, juni 20, 2020 20:55 |
| Heel mooi en dankbaar geschreven en graag gelezen. Groetje, | |
| Clarice: | Zaterdag, juni 20, 2020 17:14 |
| Mooi geschreven, Teun. | |
| Clarice: | Zaterdag, juni 20, 2020 17:13 |
| Denk dat je het echt met hart en ziel moet doen. En dat je er ook veel voldoening van kan hebben, maar misschien ook wel soms leeggezogen van thuis komt door er (te) veel van jezelf in te steken. Gts Clarice | |
| Aquarel: | Zaterdag, juni 20, 2020 10:19 |
| Ja, mooi geschreven. Deze mensen werken vanuit hun hart. Liefs, Aquarel |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, juni 20, 2020 09:52 |
| Zeker is de basis liefde het is zo kostbaar die liefde het geeft nieuwe moed en kracht | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, juni 20, 2020 09:45 |
| Ook die thuisverzorging van lichaam en geest is een noodzaak, om niet te kreperen van eenzaamheid. Heb er twee die in de zorg werken en dan ril ik van hun verhalen over die verstilde eenzaamheid, In dit mooie gedicht zit een boodschap voor ons allen, het tonen van menselijkheid. Goed gedaan Teun en fijn weekend gewenst. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 20 juni 2020 | ||
| Thema's: | ||