Dubbelhartig
dubbelhartig
ik zag jou
lichtjes schrijven
met je glazen pen
kleurtjes bloeiden op
onder je handen
doofden langzaam uit
overweldigd door de
donkere schaduwen
aan de randen
nog lachte je
wendde je snel af
toen jij met je
laatste tranen de
enveloppe sloot
het kussymbool
als afsluiting liep
dubbelhartig nu
teveel in de gaten
wil melker
30/06/2020
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Dinsdag, juni 30, 2020 13:45 |
| Droef-mooi gedicht Will, ben er stil van. Wens jou een zonnige middag. Anneke |
|
| teun hoek: | Dinsdag, juni 30, 2020 11:46 |
| triest th | |
| saskia_deen: | Dinsdag, juni 30, 2020 07:30 |
| ach wat droevig. mooi gedicht. groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 30 juni 2020 | ||
| Thema's: | ||