De holle weg
de holle weg
wij hebben de
kleuren niet
uitgevonden
lieten gewoon
gebeuren wat
voor handen kwam
een sloot met
overhangende kanten
die spiegelend
overgaan in
blauwe rimpels
van de zomerlucht
schaduw geeft
wat problemen
door de richting
van het licht dat als
in dromen van alle
kanten lijkt te komen
ieder legt zijn pad
waarbij jij je op
de vlakte houdt
ik koos de holle weg
het sieraad van iedere
landschapsarchitect
wij doeken ziel
en zaligheid op
maagdelijk linnen
werken zes dagen lang
mogen als kunstenaars
dus eeuwigheid vragen
wil melker
08/07/2020
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Woensdag, juli 08, 2020 14:49 |
| Door karrensporen uitgehold om bomen te verslepen kun je hier in de bossen je hart ophalen en vastleggen op het maagdelijke linnen. Heel mooi landschap kleurt dit gedicht Wil ! Fijne middag gewenst. Anneke |
|
| teun hoek: | Woensdag, juli 08, 2020 09:02 |
| voorrecht voor het zuiden th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 08 juli 2020 | ||
| Thema's: | ||