Haar hart
---------
Huilend in het donker, staar ik voor me uit op een klaarlichte avond.
Mijn heet lichaam omhult mijn ijskoude ziel,
als het al niet andersom is.
Schreeuwend over alle daken.
Weergalmend door elke steeg, hoor ik mijzelf niet meer.
Misschien moet ik harder roepen, als mijn stem dat haalt.
Uitspraken waarin ik de persoon ben die ik dacht te zijn,
bestaan niet meer.
De diepgang is geëindigd op level 0,
en ik ben ergens blijven hangen tussen ‘onmacht’ en ‘trots’.
Adem baant een weg door mijn lichaam, op zoek naar zuurstof.
Misschien moet ik dieper zuchten,
als mijn lichaam dat nog trekt.
Ze geeft me afstand in mijn aura.
Ze geeft me rust in haar drukke aanwezigheid.
Ze geeft me liefde op alle plaatsen waar ik het niet meer wil.
Ze klemt me vast, mijn lichaam, mijn energie.
Ik ben uitgeput. Op. Leeg. Gedaan.
Mijn liefde is verdwaald, dit was het.
Ze verdient beter dan mij, een ziel die niets meedraagt.
Simplistisch, blij en vreugdevol.
Ze heeft een hart van volwaardig goud.
En elke dag, breek ik het een stukje meer.
Alsook dat van mij.
| september: | Vrijdag, september 04, 2020 23:40 |
| Intens en intens mooi geschreven Katt. Uit het diepste, uit het hart. Prachtig verwoordde emotie. Liefs | |
| SesS: | Vrijdag, september 04, 2020 16:08 |
| Hoop 🖤 | |
| Hans Winter: | Zondag, juli 19, 2020 14:31 |
| liefde leeft waar zij ontbreekt ten dele heel op. groetje, hans |
|
| Auteur: Katt |  
|
|
| Gecontroleerd door: Katt | ||
| Gepubliceerd op: 18 juli 2020 | ||
| Thema's: | ||