Een traan valt van je wang
en je kijkt naar de grond
Je ogen staren naar benee
en slapen doe je al maanden niet meer
Wat kan ik doen, schat,
wat kan ik doen...
Ik lig elke nacht langs jouw lichaam
maar echt leven doet het niet meer
en echt praten wil je stem ook niet meer
je bent de woorden vergeten
of vind niet het nut om ze uit te spreken...
Ik kan je zo niet aanzien
en voel me net zo verscheurd als jij
Wij samen dit te moeten beleven
dit had niet zo mogen zijn
Dit hadden wij niet verdiend...
Al die jaren dat wij boven water probeerden te komen
en zoveel moeite hadden gedaan
om dit gezin te verdienen
nu is het ons gewoon zonder pardon afgenomen
Zo kunnen wij niet verder...
Als je me aankijkt weet ik wat je ziet
Je ziet die kleine
die kleine mooie meid van ons
Die lachend op het strand met haar hoedje op
speelde met de golven...
Wij beiden denken hetzelfde
en beiden willen we eigenlijk niet meer
om zo oud te moeten worden,

nee...dat doet te veel zeer...