Droog dromen
droog dromen
ik zag haar
ogen lachen
zij schoof
gekleurde delen
in elkaar zonder
dat zij vloekten
verbazingwekkend
snel vouwde
en boog zij
uiteinden tot
hoeken in een
vrijwel leeg heelal
schiep vormen
zonder dissonanten
in harmonie
naar alle kanten
met als enige leidraad
het spectrum van aard
na alles en de zevende
dag had zij het gehad
rustte met een wereldblik
op het werk dat was gefikst
de zondvloed mag komen
wij kunnen droog dromen
wil melker
06/10/2020
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Dinsdag, oktober 06, 2020 13:25 |
| En de zevende dag rustte zij, net als Hij, keek en zag dat het goed was. Droom droog vannacht Wil. Anneke |
|
| teun hoek: | Dinsdag, oktober 06, 2020 09:22 |
| na ons de zondvloed. th | |
| saskia_deen: | Dinsdag, oktober 06, 2020 07:28 |
| je geeft mij vaak inspiratie voor nieuw werk! dankje zeer. ps: super mooi gedicht deze. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2020 | ||
| Thema's: | ||