Een kerfstok
een kerfstok
de laatste adem
zal mij niet ontsnappen
samen gaan wij ooit
uitgeblazen worden
onder illuster gezang
van vele koren
het wordt geen
welkomstlied want
bladpapier zingt
bergen en dalen
waarin emoties juichen
en huilen in hun verhalen
terwijl tijd mijn
geschiedenis op
een kerfstok schrijft
dirigeert hij de jaren
in voor en tegenspoed
zwaait nog een laatste groet
wil melker
08/10/2020
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Donderdag, oktober 08, 2020 16:08 |
| Zorg dan maar dat die lang genoeg is om al je wandaden in te kerven, maar ook de mooie dingen voor in de annalen. Fijne middag gewenst. Anneke |
|
| teun hoek: | Donderdag, oktober 08, 2020 12:14 |
| toch gezang th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2020 | ||
| Thema's: | ||