Het laatste afscheid.

Het laatste afscheid .

Toen je stierf die fatale morgen
was je niet zomaar uit mijn leven,
nee, je bleef nog even bij mij bestaan.

Ik herinner mij zo goed die laatste kus,
die druk van jouw sterke armen
en jouw lichaam zo dicht tegen mij aan.

De warmte van jouw lichaam die nog
sluimerde tussen de plooien van je laken,
de laatste warmte van jouw korte leven.

De geur die nog in de kamers hing,
de geur van jouw bekende aftershave
die ik je nog voor de Kerst had gegeven.

Had ik jou bij het afscheid die morgen
maar langer in mijn armen vastgehouden,
maar je ging weg in de stromende regen.

Maar misschien had je dan harder gereden
omdat je het lot niet zo maar kan ontlopen,
dat jouw leven eindigen moest om 10 voor negen.

Geschreven door

Ruud Grootveld

Reacties op dit gedicht

Ruud Grootveld vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Ruud Grootveld:	Donderdag, november 26, 2020 22:28
Dank voor jullie bericht. Ik kies als onderwerp vaak dramatische gebeurtenissen. Ze zijn puur verzonnen, ik heb er zelf niets mee te maken. Dit is ook zo met dit gedicht.

slaaf Jacob:	Donderdag, november 26, 2020 21:40
Ingrijpende gebeurtenis mooi verwoord sterkte Ruud Groetjes en geluk Jacob.

Anneke Bakker:	Donderdag, november 26, 2020 11:24
Oh, wat heftig dit te lezen Ruud. Ik wens je de kracht het verdriet en gemis te dragen. Warme groet Anneke

teun hoek:	Donderdag, november 26, 2020 10:56
pijnlijk, sterkte. th

Over dit gedicht

Auteur: Ruud Grootveld
Gecontroleerd door: de redactie
Gepubliceerd op: 26 november 2020
Thema's: [Verdriet] [Verlies]