Noach.
Hij was een éénling
in die dagen
God was op hem na de aarde zat.
Hij mocht zijn behoud
In jaren bouwen
Voor de verwoesting van ’t al plaats had.
De regenboog omstraalde
Gods belofte
die ingreep past God nooit meer toe.
De mens verviel
opnieuw in ’t kwade
de hemel werd de aarde moe.
God zond Zijn Zoon
voor hen genade
die in die Zoon gelooft en ziet
boei tot behoud
Verhoogde liefde
Hij schenkt het leven dan om niet.
Toch denkt de mens
het zelf te redden
pest en corona tonen het tegendeel aan.
Hij is het leven als
de ark van Noach
wij mogen in Zijn spoor opgaan.
th
september: | Dinsdag, december 15, 2020 23:41 |
De ark van Noach is een prachtig verhaal uit de Bijbel Teun. Mooi bedicht hier met een invalshoek ook naar het nu. Dan verliezen de verhalen hun kracht niet. Mooi Teun. Vriendelijke groet. | |
slaaf Jacob: | Dinsdag, december 15, 2020 19:27 |
De mens gaat door strijdend tot wij zijn weg gaan. Heel mooi Teun Groetjes en Geluk Jacob. | |
Dirk Hermans: | Dinsdag, december 15, 2020 13:30 |
Met bewondering gelezen en hoe mooi jij over het geloof kan schrijven een mooie verbondenheid prachtig | |
Hans Winter: | Dinsdag, december 15, 2020 13:07 |
ja zo zitten we in hetzelfde schuitje zelfs huiselijk in echt wel zin. hans |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, december 15, 2020 10:05 |
In stilte dit mooie gedicht gelezen Teun, Respect, dat je het telkens zo mooi onder woorden brengt. Mooie winterdag gewenst. Anneke |
|
Auteur: teun hoek | ||
Gecontroleerd door: teun hoek | ||
Gepubliceerd op: 15 december 2020 | ||
Thema's: |