Daar
Als je dan weer bent gegaan
En hier niet hier is
Voor ons beide
Hoe we wandelden
Over de heide
Op dat oude land
Zwermen vogels in de verte
Zoals herinneringen gaan
Overspoeld door nieuwe tijd
Jouw hand in de mijne
Terwijl de mijne zich gekoesterd weet
In de warmte van jouw hand
Nu jij weer daar bent
De tijd zich uitspint
In langdradigheid
Terwijl ik de lucht afspeur
Naar aanzwellende zwermen vogels
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zondag, januari 10, 2021 19:20 |
| Mooi | |
| Anneke Bakker: | Zondag, januari 10, 2021 16:18 |
| Hoe mooi weet jij dat samengaan, hand in hand, zo liefdevol onder woorden te brengen Peter. Warme groet. Anneke |
|
| slaaf Jacob: | Zondag, januari 10, 2021 16:17 |
| Dat blijven kijken zoeken mooi gebracht verwoord Groetjes en Geluk Jacob. | |
| teun hoek: | Zondag, januari 10, 2021 14:45 |
| verlangend. th | |
| september: | Zondag, januari 10, 2021 14:37 |
| Prachtig geschreven. Beeldend en met bijzonder tijdsbesef en metaforen van (samen) zijn verweven met de natuurbeelden.Heel mooi. Fijne zondag gewenst. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Pbouwknegt | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 januari 2021 | ||
| Thema's: | ||