Het einde
Koffer in de achterbak,
Kan geen woord uitbrengen,
Om uit te leggen,
Hoeveel pijn ik heb,
Ik zwijg.
Weet niet wat ik zeggen moet,
Zie geen weg terug meer,
Om weer te komen op het punt,
Waarin we samen gelukkig waren,
Ik huil.
Hoor de woorden die je zegt,
Voel me kwetsbaar,
Om te realiseren dat dit het einde is,
Dat dit de laatste keer is dat ik naast je lig,
Ik verlies.
Kan geen woord uitbrengen,
Om uit te leggen,
Hoeveel pijn ik heb,
Ik zwijg.
Weet niet wat ik zeggen moet,
Zie geen weg terug meer,
Om weer te komen op het punt,
Waarin we samen gelukkig waren,
Ik huil.
Hoor de woorden die je zegt,
Voel me kwetsbaar,
Om te realiseren dat dit het einde is,
Dat dit de laatste keer is dat ik naast je lig,
Ik verlies.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, februari 03, 2021 13:37 |
| al weet je dat het onherroepelijk komen moet, toch komt het o zo gevoelig laatste groeten als een verliezen van al wat doorheen alles lief was. je dag dan meegegeven huilen weze iets liefs dat in hem schuilen mag. groetje, hans |
|
| slaaf Jacob: | Dinsdag, februari 02, 2021 23:53 |
| Zwaar als er geen punt van geluk oud of nieuw meer is om samen naar toe te werken. Sterkte Groetjes en Geluk Jacob. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lichtengel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2021 | ||
| Thema's: | ||