bloesems
wat vult dit hart
met dromen onverwacht bijna rakend
als een regen van bloesems
die emoties doordringen
breekbaar
tussen vlinders in late avond
zon en het ontwaken van mijn nacht
vind ik jouw woorden
als vleugels
zachte balsem
en een stilte
onverwachts bewoonbaar
als leven dat licht draagt
en doet bloeien droom schaduw
in een golvenvloed van tijd
en een stilte
zoals je nu bent
veranderd mij
en maakt mij
breekbaar
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Woensdag, februari 10, 2021 16:22 |
| Mooi verwoord | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, februari 10, 2021 10:29 |
| Breekbaar als de bloesem die bloeit, afwaait en wordt vertrapt. Ook dát is natuur M-Rose, hier zo mooi verwoordt. Zonnige groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Woensdag, februari 10, 2021 09:55 |
| teer verlangen en zorg. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2021 | ||
| Thema's: | ||