Vlekken verdriet
vlekken verdriet
ik schrijf
zelden tranen
want zij
vlekken verdriet
dat te langzaam
droogt en dus
iedereen ziet
stukjes emotie
die loslaten
tussen wimpers
weg glijden om
langs de wang
te sporen waar zij
opgevangen worden
waar wij normaal
gevoelens verbinden
zit er een blokkade
diep van binnen
die er niet hoort
en het hele proces
dramatisch verstoort
respect liefde
en harmonie zijn
nog in gesprek
over het obstakel
dat daar dwingend
is neergelegd
zij vragen om overleg
wil melker
08/03/2021
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2021 | ||
| Thema's: | ||