Zelfportret 1
ZELPORTRET 1
Vanuit het hoge huis valt mijn blik
in de gracht, waar een waterhoen
haar heil zoekt voor een rondvaartboot
verontwaardigd klinken haar kreten nog.
Aan de overkant een damesfiets, daarop
een vrouw, kanariegeel springt in het oog
een afspraak in café Dantzig misschien
als dat nog bestaat bij de Amstelhoek.
Van beneden het geluid van borden,
glazen en bestek, op hun plaats gezet
de geur van koffie dringt omhoog
dwingt mijn stappen naar omlaag.
Zal ontdekken of ik nog van je hou
zonder make-up, met plooien in't gelaat
jouw wang wachtend op de kus waarmee
jij de jongste dag begroeten laat.
Vanuit het hoge huis valt mijn blik
in de gracht, waar een waterhoen
haar heil zoekt voor een rondvaartboot
verontwaardigd klinken haar kreten nog.
Aan de overkant een damesfiets, daarop
een vrouw, kanariegeel springt in het oog
een afspraak in café Dantzig misschien
als dat nog bestaat bij de Amstelhoek.
Van beneden het geluid van borden,
glazen en bestek, op hun plaats gezet
de geur van koffie dringt omhoog
dwingt mijn stappen naar omlaag.
Zal ontdekken of ik nog van je hou
zonder make-up, met plooien in't gelaat
jouw wang wachtend op de kus waarmee
jij de jongste dag begroeten laat.
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Dinsdag, maart 23, 2021 22:07 |
| geslaagde beeldvorming en presentatie ervan | |
| teun hoek: | Dinsdag, maart 23, 2021 13:40 |
| warm beschrijvend...th | |
| stampertje het rukkonijn: | Dinsdag, maart 23, 2021 09:34 |
| Sterk gedicht, prachtig sfeerbeeld. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2021 | ||
| Thema's: | ||