Met ontroering
Met ontroering
Met vleugels ontstegen
aan de benauwende leegte
waar elk raakvlak zich sidderend
wenste te verschuilen
adem ik jouw liefde
van buiten naar binnen
en op het dauw van de dag
dans ik mijn vreugde
er dwarrelt warme ontroering
langs geloken wimpers
en fragiele vlinderzuchtjes
fluisteren poëtisch geluk
*
Anneke
Reacties op dit gedicht
| Claudelaire: | Maandag, maart 29, 2021 06:57 |
| Hemels mooi! Ook het plaaje! | |
| Horizon01: | Vrijdag, maart 26, 2021 12:05 |
| Mooi en tevens met sporen van triestheid, eenzaamheid heb je dit geschreven Anneke. Graag gelezen. Groetjes en fijne dagen toegewenst, | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, maart 25, 2021 19:48 |
| Wondermooi | |
| jackie lokker: | Donderdag, maart 25, 2021 13:22 |
| prachtig geschreven!! | |
| M-Rose: | Donderdag, maart 25, 2021 11:48 |
| dans maar kleine vlinder jouw vleugeltjes fluisteren Poëtisch geluk |
|
| teun hoek: | Donderdag, maart 25, 2021 11:14 |
| mooi Anneke. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anneke Bakker | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2021 | ||
| Thema's: | ||