Emotionele verdrinking.
Je ging mee
in mijn vernietiging
En toch bleef ik je lieveling.
Je dobberde over mijn waters
die mij verdrinken.
Je liep over mijn golven
met je voeten,
En zag mijn flaters
Van vloeken die vloeden.
En mij altijd achtervolgden.
De zeeën die overstroomde
Van liefde,
dat mij dood
deed bloede,
En mij uiterlijk niet boeiden.
Maar innerlijk
besterf ik het,
Dat elke golf
mij niet naar
jouw wensen
Deed stromen.
Uit een traan
Van emotionele verdrinking,
Blijf je op mijn golf staan
Om mijn aandacht
Te bevestigen.
Zodat ik met
droge ogen,
Verder kan gaan.
Reacties op dit gedicht
