Zomaar, toen
Ach prinses, de dag dat u mij ontdekte
stierf mijn laatste sprankje hoop.
De baas in mij werd star van afgrijzen
bij het zien van uw verliefde gekte.
Ik, voorgoed geketende dwaas,
ging zonder morren aan het dromen,
waarbij ik donders goed wist
dat daar nooit iets van terecht zou komen.
Voor mij bestond alleen mijn eigen wereld.
U echter zag ik gaan als in een film
waar u altoos stralend van het doek afperelt...
Hoe kon ik weten dat u naar mij zou afdalen,
naar mijn bespottelijk aards niveau?
Hier stond u - hoe kon ik nu ooit bij u aanpalen...
stierf mijn laatste sprankje hoop.
De baas in mij werd star van afgrijzen
bij het zien van uw verliefde gekte.
Ik, voorgoed geketende dwaas,
ging zonder morren aan het dromen,
waarbij ik donders goed wist
dat daar nooit iets van terecht zou komen.
Voor mij bestond alleen mijn eigen wereld.
U echter zag ik gaan als in een film
waar u altoos stralend van het doek afperelt...
Hoe kon ik weten dat u naar mij zou afdalen,
naar mijn bespottelijk aards niveau?
Hier stond u - hoe kon ik nu ooit bij u aanpalen...
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Donderdag, april 22, 2021 18:03 |
| Ik lees dit gedicht dat ik toch hoger kwalificeer dan het bespottelijk aards niveau. Heel bijzonder. Wens je eeen mooie avond Juka' Anneke |
|
| september: | Maandag, april 19, 2021 15:54 |
| Erg goed geschreven Juka. Mooi taalgebruik en schrijfstijl. Vriendelijke groet. | |
| M-Rose: | Zondag, april 18, 2021 23:10 |
| Hoe betoverend mooi Juka precies een blauwdruk uit de Lexicon vn zo maar toen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Juka Gaxen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2021 | ||
| Thema's: | ||