Een laag octaaf
een laag octaaf
zacht golfden
geluiden in een
zee van ongekleurde
decibellen langs
ons heen de
wijde wereld in
alleen gevangen
door lucht en wind
donker
bromden tonen
uit een laag octaaf
vlak bij de grond
zich onderscheidend
kenbaar maken los van
de spirit der jeugd in
hun super actieve vreugd
zij missen nog
identiteit hebben
andere zaken nodig
om zich te manifesteren
in herkenbaar rubriceren
en deel zijn van
helaas zonder nog een
eigen leven te leiden
want daar waar
stilte het eindpunt
van geluid bepaalt
loopt ook het leven
tegen de laatste
muren aan en leeft
de een als die weet
dat de ander bestaat
wil melker
19/04/2021
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Maandag, april 19, 2021 22:14 |
| nous on ne peut rien y changer Dito retour '4'u |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, april 19, 2021 12:34 |
| Sterk verwoord | |
| teun hoek: | Maandag, april 19, 2021 12:00 |
| nog samen. goede zaak. th | |
| M-Rose: | Maandag, april 19, 2021 11:17 |
| in November '89 begon de val vd Berlijnse muur wat blijft er nu momenteel van menselijkheid over? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2021 | ||
| Thema's: | ||