blijf je
als het duister van de nacht
jou met eenzaamheid omringt
en de koude wereld toont
enkel tranen en verdriet
blijf dan
veilig en geborgen
in mijn wiegelied
zie je nimfen dansen
rond een bloemenkrans
van licht voel je hoe
het sterrenstof
jouw dromen tekent
met de zachtheid
in mijn woorden
blijf je
tot de morgenzon
jouw met een nieuwe melodie
ontwaakt en blijf
je het leven in alle schoonheid zien
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Vrijdag, april 23, 2021 17:55 |
| Mooi gedicht, gts Clarice | |
| teun hoek: | Vrijdag, april 23, 2021 12:35 |
| ogen blij open. th | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, april 23, 2021 10:49 |
| Vogeltjes ontwaken mij en het is genieten van de opkomende zon. Ondanks alles blijf ik de schoonheid van het leven zien. Zonnige groet M-Rose. Anneke |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, april 23, 2021 09:59 |
| Prachtig heel mooi | |
| esteban.: | Vrijdag, april 23, 2021 09:21 |
| Het moet goed vertoeven zijn daar Marleen... liefs esteban |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2021 | ||
| Thema's: | ||