Ik zag jou weer net als vroeger, sneeuwitje.
Wat ben jij volwassen geworden zeg zo mooi.
Weet je nog die eerste keer toen we in de tram
naast elkaar zaten, op weg naar dromenland
Ik behandelde je als een prinses nam je hand
nu ben je op je telefoon bezig, je vindt me te
min om tegen te praten, wat ben jij verandert zeg.
Ik zat naast je in de tram rechts van je
dezelfde tram waarin we voor het eerst zaten
Mijn hart pompte en mijn bloed werd warm
Een stukje naast jou zitten was al een
zegen en ik voelde weer dezelfde leven
Ik weet dat jij het ook voelde.
Sevilla is een leuke plek, heel modern
Toen we nog kinderen waren zou ik zo
met je verhuisd zijn naar dat paradijs.
Ik voelde groene weiden en mooie huizen.
Schone lucht en veel zuurstof in mooie tijden
Ach ja het verleden heeft ons ingehaald
Ik hoop dat je hart je zei, ik voel liefde
Nu heb je vast spijt dat je me liet gaan
Ik ben van 24 karaat goud dat je dat maar weet
Nu zit ik weer thuis en schrijf ik dit
Misschien ga ik ooit weer terug naar Sevilla
Maar dan met een andere missie, om iemand te
vinden en aan mij te binden, voordat mijn
leven stopt met vinden van liefde.
Voorlopig zoek ik het ergens anders
Maar als ik dat niet vind hoop ik dat ik
met open armen word ontvangen daar
En voor een keer echt doorzet totdat ik win
En niet dat iedereen me verlaat voor eigen gewin
Of dat andere mannen hun kans grijpen.
Dus hierbij dit mooie gedicht
Dat tot jou is gericht
Hopelijk heb je er wat aan en geeft
het het je vibes van wat heb ik gedaan
Ik verloor het van de onmacht en pijn
Ziekte nam me af mijn hele zijn.
met veel lief je prins, Link