als een fluister van de golven
de eerste avondster
herinnert mij de zachte
fluisteringen van jouw woorden
voor altijd
en geven kleur door mijn nacht
leer mij opnieuw de melodie
in de stilte van jouw hart
breekbaar
en dwalend ben je maar
blijf een deel van mij
met de bloei van jouw leven
ontwaak mij
als vrije vogelvluchten
het duister meer omlijnen
en alles voelt soms
zo eindeloos ver
als golven
een open hemelraam tekenen
tussen sterren nevels
over zee naar de haven
tot stil makende beelden
uit het zand reizen
en de boeien breken over vraagtekens
die in een bloei van dromen verdwijnen
blijft een fluister van jouw naam
als jouw liefde voor mij
voel ik de schetsen van donker
naar licht in een dans
van jouw handen
in de stilte verder weg
van jouw emoties ben ik
voor even geborgen en meer nabij
terwijl in de vertes
een gloed de schaduwen doorbreekt
en zon
verlicht
over de nog onbekende wegen
om terug thuis te komen
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zondag, mei 02, 2021 22:00 |
| Mooi gedicht, ik zie de beelden zo voor me, gts Clarice | |
| esteban.: | Zondag, mei 02, 2021 13:20 |
| "om terug thuis te komen" heel mooi gedicht, dit blijft hangen... liefs esteban |
|
| stampertje het rukkonijn: | Zondag, mei 02, 2021 10:36 |
| Je vertederd je ontroert bekoort de zondag is nu een genot. | |
| Dirk Hermans: | Zondag, mei 02, 2021 10:13 |
| Heel mooi in zijn schoonheid gebracht | |
| Anneke Bakker: | Zondag, mei 02, 2021 10:05 |
| Stilmakend mooi en ik herlees deze schoonheid. Zonnige groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Zondag, mei 02, 2021 09:44 |
| verlangend teder . th | |
| Dasje (lucky): | Zondag, mei 02, 2021 09:44 |
| Adembenemend zoals jij schrijft. Prachtig jouw beelden die je erin gebruikt! Vriendelijke groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2021 | ||
| Thema's: | ||