een teken op een heuvel
een omgewaaide boom
een lat en nog een lat
ze vormen een kruis
een teken op een heuvel
voor hem geen naam
enkel een graf
een teken een herinnering
van een zwarte tijd
die men nimmer mag vergeten
witte kruizen
netjes op een rij
in het pas gemaaide gras
zwarte aarde gemengd
met duizenden korrels zand
geven een rustplaats voor velen
ze stierven kregen geen genade
nimmer mogen we dat vergeten
deze martelingen en vernederingen
vier mei de dag van dodenherdenking
die men nimmer vergeten mag
christa
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, mei 05, 2021 22:34 |
| Stilte is en blijft gepast. In herdenking. Goed geschreven gedicht christina. | |
| Janny Flikkema: | Dinsdag, mei 04, 2021 18:03 |
| We blijven herinneren, branden kaarsen, bij elke kruis. nooit vergeten. |
|
| stampertje het rukkonijn: | Dinsdag, mei 04, 2021 15:16 |
| Stilte pas bij dit gedicht | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, mei 04, 2021 14:02 |
| Gedenkwaardig, droef-mooi geschreven gedicht Christa. de herinneringen van toen ziin diep in mijn ziel gekerft en blijven daar zolang ik leef. Vandaag opnieuw de herdenking. Met diep respect lees ik de gedichten hierover. Zonnige groet. Anneke |
|
| Dirk Hermans: | Dinsdag, mei 04, 2021 14:01 |
| Gevoelig en zo sterk neergezet | |
| teun hoek: | Dinsdag, mei 04, 2021 13:49 |
| zoveel verdriet, zoveel inzet. reden om te blijven gedenken. th |
|
| Dasje (lucky): | Dinsdag, mei 04, 2021 13:38 |
| Beklijvend mooi! Vriendelijke groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2021 | ||
| Thema's: | ||