Na het duister ( deel I )
Na het duister
muziek ontwaakt emotie
als een zee en brengt beelden
in een veranderende melodie
te voelen als een dans
dit beeld is gemaakt
uit rivierklei jutte stukken
gips met water
en het vloeibaar porselein
het raakt
de zwarte stenen grond
en het toont een verborgen
diep innerlijk
veranderingsproces
er blijft altijd een plaats
in deze duistere wereld
om te schuilen in het licht
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Woensdag, mei 05, 2021 21:59 |
| mooi heel goed geschreven :-) | |
| Dirk Hermans: | Woensdag, mei 05, 2021 12:55 |
| Prachtig hoe jij dat verwoord | |
| teun hoek: | Woensdag, mei 05, 2021 11:32 |
| innerlijk dan. th | |
| Dasje (lucky): | Woensdag, mei 05, 2021 11:21 |
| Vloeibaar porselein...wat een prachtig beeld zet je hier weer neer! | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2021 | ||
| Thema's: | ||