Avondmaal.
Avondmaal.
In brood en wijn
het leven vieren
gedenken in uittocht en ’t open graf
Een vrije loop
een nieuwe schepping
die hemelse liefde ons hergaf.
In ’t delen van het
brood vernemen
dat Hij , als levend brood, ons voedt.
Dat wij in wijn
zijn treden proeven
daarin gedenkend Zijn vergoten bloed.
In dank mogen wij
de beker heffen
ter overwinning van de dood.
Zijn lijden verzoent
al onze schulden
dat tot behoud dat Hij ons bood.
Eenmaal heeft Hij
ons toegezegd die
beker hier op aard weer met ons te drinken.
Dan is ’t vernieuwde
Koninkrijk hersteld.
Al het kwaad en leed in zee verzinken.
th
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, mei 11, 2021 00:11 |
| de wijn laat hij ons na om zelf ook zo levengevend te zijn. hans |
|
| kimmytje: | Maandag, mei 10, 2021 12:57 |
| Mooi Teun, Graag komen lezen Liefs Kimmy |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, mei 10, 2021 12:41 |
| Wauw dat heb je heel mooi en goed verwoord | |
| Link: | Maandag, mei 10, 2021 12:05 |
| Ik wil jullie graag vertrouwen, maar iedereen is tegen zeggen dat ik belazerd ga worden, maar ik vertrouw ze niet ze willen hun eigen clubje promoten. | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2021 | ||
| Thema's: | ||