Neon
het is enkel een zoektocht
en soms
ben ik als water
terwijl mijn ziel dorst
in een zandwoestijn
soms voelt het enkel een reis
als woorden van passie ontwaken
door laaiende vlammen
en de nacht in mij
voel ik als vuur
tot tijd en golven in licht en zon
met die onvergeten beelden terug verweven
en wil ik enkel de stilte voelen
over het strand
en het voelde voor even als thuis
maar straten verlichten hier
verder hun wit gekalkte gezichten
in een versteende verlatenheid
van neonlicht waar het lot speelt
met de schijnvertoning van een soort
liefde als dagelijks brood
tot verkoelde emoties de scherven
belichten
en er bloeien maskers in het breken
van ieder volgend moment
waar de laatste kleuren verdwijnen
in schaduwen in nevels
zijn de nog verborgen wegen
tussen hoop en verlangen
spreekt enkel
het rakende ogenblik
en het wonder van leven
bloeit langzaam open en dat noem ik
een stille geborgenheid
in de blijvende stormen van emotie
soms voel ik jou als vuur over regen
om terug te gaan
waar dit verhaal begon
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Dinsdag, mei 11, 2021 15:31 |
| neon verlichte straten doen ons terug verlangen naar welriekend groen . th | |
| wervelende regenboog: | Dinsdag, mei 11, 2021 13:21 |
| het leven in vele facetten groeten aan jou wr |
|
| Dasje (lucky): | Dinsdag, mei 11, 2021 13:16 |
| Jouw talent om een gevoel te beschrijven samen met jouw observatievermogen zijn super M-Rose. Lees het altijd met de meeste bewondering! Vriendelijke groetjes, Dasje :o] |
|
| kimmytje: | Dinsdag, mei 11, 2021 12:18 |
| Wondermooi Graag gelezen Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2021 | ||
| Thema's: | ||