Wandeling
 
 
 
 
Terwijl bomen stil hun
mooiste bloesems strooiden
de zon langzaam bloedrood onder ging
kuierden wij samen langs de oever
van de rivier de Tarn
we waren beiden sprakeloos
hij kon de pijn
​van ziek zijn niet benoemen
het kabbelende water
verbrak de serene stilte

een bevende hand reikte
mij een toefje bermbloemen
 
*
 
Anneke