Ons geboortejaar
ONS GEBOORTEJAAR
Ik droom steeds meer van een verre kust
Het ruikt naar zout en zoet lavendel
Wij leven daar vredig, eten fruit
met pap van geitenmelk gemaakt
hebben geen verlangens meer
wij zijn overal lang geweest
Aan de toekomst wordt niet gedacht
jouw glimlach kent een eeuwigheid
mijn kijken ziet geen grens
Eens raakt onze samenhang verloren
wordt wellicht dan opnieuw geboren
van zeewater en zonnegloren
Ik droom steeds meer van een verre kust
Het ruikt naar zout en zoet lavendel
Wij leven daar vredig, eten fruit
met pap van geitenmelk gemaakt
hebben geen verlangens meer
wij zijn overal lang geweest
Aan de toekomst wordt niet gedacht
jouw glimlach kent een eeuwigheid
mijn kijken ziet geen grens
Eens raakt onze samenhang verloren
wordt wellicht dan opnieuw geboren
van zeewater en zonnegloren
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Donderdag, juni 03, 2021 21:09 |
| Mooi dit, gts Clarice | |
| esteban.: | Donderdag, juni 03, 2021 18:53 |
| heel erg mooi, hier hou ik wel van | |
| teun hoek: | Donderdag, juni 03, 2021 12:43 |
| 't al beleefd. th | |
| Dasje (lucky): | Donderdag, juni 03, 2021 11:22 |
| Hoe mooi is dit! Je beschrijft hier bijna het ultieme geluk |
|
| stampertje het rukkonijn: | Donderdag, juni 03, 2021 10:30 |
| Prachtig sfeerbeeld in een sterk stuk poëzie. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2021 | ||
| Thema's: | ||