Het leven is een onderhoudende tuin.
Gespot als een levende plant
Tekort haar stengel geplant
Groeien in de hoogte
En snoeien In de droogte
persen als de sterkste
En zwak zijn bij sterfte
Het leven is als een
onderhouden tuin
Je wil er alles voor doen
Om te groeien
Maar je bent net zo groen
Om te leren
Dus ze scheren je
en snoeien
Als gras achter je oren
eergaloos ben je verloren
Om bij je nobele
goeie levenden
Te horen
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Dinsdag, juni 29, 2021 15:20 |
| mooi | |
| M-Rose: | Dinsdag, juni 29, 2021 11:21 |
| tis een 2takt motor | |
| Dasje (lucky): | Dinsdag, juni 29, 2021 10:28 |
| Blaadjes afplukken en scheren en vormen tot er van je oorspronkelijke 'zijn' niet veel meer te zien is bijzonder mooi! |
|
| teun hoek: | Dinsdag, juni 29, 2021 08:56 |
| als het onderhoud maar goed blijft. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Werner S |  
|
|
| Gecontroleerd door: Werner S | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2021 | ||
| Thema's: | ||