Het sirenelied
het ultieme sirenelied
ik heb je
aangekleed
terwijl jij
met je staart
soepel door
het water gleed
mijn liefste
zeemeermin
die mij heel
verwonderd
aankeek van
hoe moet ik
nu landen op
scherpe randen
van rotsen met
natte zilte handen
wij zijn samen
opgezwommen
naar de uitkijkpost
in de haven
heb lenteachtig
zeewier bedongen
om je schoonheid
met jeugd te behagen
nog spartel
je tegen geeft
met vinnen
kozende
liefdesvegen
zingt zacht het
ultieme sirenelied
ik heb je innig lief
wil melker
01/07/2021
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, juli 03, 2021 23:17 |
| Heerlijk sprankelend sprookjesachtig liefdevol minnend gedicht. Een genoegen om te lezen Wil. Liefs | |
| M-Rose: | Donderdag, juli 01, 2021 16:35 |
| Idem dito 4u & merci | |
| M-Rose: | Donderdag, juli 01, 2021 10:30 |
| naci als je hart danst worden sprookjes waar ze leven lang en gelukkig in muziek |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, juli 01, 2021 08:35 |
| Mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 01 juli 2021 | ||
| Thema's: | ||