in vonken en nevels
als een pas ontwakend
verhaal herrijst uit het as
en vleugels weven het beeld
van de feniks
met vuur vonken
tekent de nacht
als licht een dans
in sterren die hemel raakt
door een gloed van kristallen
en nevels
als tijdloos en stil
beleef en ervaar
het hart
herkent altijd
opnieuw de stilte
als liefde heelt
en samen zijn verweeft
in een volmaakte harmonie
door elke aanraking speelt
te voelen blijft dit moment
stormen breken golven
tot plooien van zand
maar zee en zinnen blijven
het bloeien
van leven bewaren
in elke weg
tot een fluister
van emotie doorkruist
waar droom waarheid vindt
in een diep ontwakend ogenblik
je maakt me
tot beminnen zachter
bloeit het verlangen
even voelbaar als een sterven
en verder nog
in dit beleven voel ik
ons geboren worden
en ontwaakt een toekomst
met zoveel wegen
door deelbare warmte te geven
met enkele woorden
tot open bloei
en zon
doorheen de breekbare sluiers van dromen
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zondag, juli 11, 2021 20:40 |
| Mooi | |
| Anneke Bakker: | Zondag, juli 11, 2021 19:43 |
| Mooie woorden, mooie zinnen vormen een prachtig poétisch gedicht. Ze komen tot bloei als sluiers zijn doorbroken en de zon het geheel beschijnt tot vredige droom. Mooi M-Rose, heel mooi. Fijne avond. Anneke |
|
| teun hoek: | Zondag, juli 11, 2021 17:09 |
| herrezen zaak. th | |
| Dasje (lucky): | Zondag, juli 11, 2021 13:49 |
| Mooi beeld van die Feniks die uit de as herrijst M-Rose je komt er meteen ook sterker uit |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 juli 2021 | ||
| Thema's: | ||