tussen de vonken van vuur en klei
even koeler als de maan
de schaduwen wist
tot nachtelijk duister
en sterren ontvouwen als wensen
in de stilte van dit moment
over deze plaatsen waar verleden
met dit ogenblik samenkomt
en de tijd dwaalt met elk verdergaan
in een zoektocht van ontstaan en zijn
het is een melodie
een fluisteren
door de pas ontwakende golven
tot het razen der stormen
als leven
ontplooit en bloeit
tot een nog onvoltooide weg
in nieuw geboren dromen
waar momenten in de stilte
van verlangen en droom
de beeld spiegelingen
zachter omlijnen
als ik de rakende warmte
volg door jouw dans
ben ik geboren
in jouw nacht tussen flarden
van het naakte bestaan leer ik
door jouw schaduwen
het bloeien
in de emotie die jij bent
wees stil
en luister naar de hartslag
die meer is te voelen
als liefde
de onuitwisbare beelden tekent
in het hart
eerst diepstil
tot een voelbaar zacht gefluister
aan deze emoties te geven
die het zonlicht terug ontvangen
tussen de vonken
van vuur en klei
op de vleugels van de eerste vlinders
die neerdalen in lentehanden
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, juli 20, 2021 08:40 |
| Gevoelig mooi weer een zeer mooi gedicht | |
| Compostje: | Dinsdag, juli 20, 2021 08:14 |
| het was een fijne landing | |
| Dasje (lucky): | Maandag, juli 19, 2021 22:39 |
| Rakend mooi! | |
| Anneke Bakker: | Maandag, juli 19, 2021 10:48 |
| Dit past naadloos in het stramien van je eerdere prachtige gedichten M-Rose. Jij koestert de magie van de poëzie die je ons in bewondering laat lezen. Zonnige groet, en dank voor je lieve re. Anneke |
|
| teun hoek: | Maandag, juli 19, 2021 10:05 |
| onvoltooid romantisch. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2021 | ||
| Thema's: | ||