Stukjes samen
stukjes samen
langzaam
zie ik jouw
schaduw verbleken
alsof het contrast
wordt aangetast
door tijd en
onzekerheid
nog sprankelt
je lach en
lichten je ogen
plaatst je teint
haar vitaliteit vol
leven en spirit
in een jeugdig geheel
in een fraaie
acte de préséance
pluk je weer
even de sterren
die je vroeger
hebt gegeven
van het firmament
je draait en zwaait
gelukkig zonder
afscheidsgroet
want we hebben
nog heel veel
heerlijke stukjes
samen van toen tegoed
wil melker
01/08//2021
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Zondag, augustus 01, 2021 20:40 |
| Niet dat 'ene' punt erachter, maar enkele puntjes... Voor een welkom vervolg Mooi hoor! Liefs, dasje |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, augustus 01, 2021 16:58 |
| Mooi | |
| teun hoek: | Zondag, augustus 01, 2021 13:04 |
| goede zaak. th | |
| september: | Zondag, augustus 01, 2021 13:03 |
| Mooi, mooi Wil. Liefdevol geschreven met aandacht en de kunst van het zien van schoonheid. Een parel. Liefs en een mooie zondag gewenst. | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 01 augustus 2021 | ||
| Thema's: | ||