de helende spiegels van zon
wanneer deze zomer
avond het licht verbreekt
in kleuren die langzaam vervagen
tot schaduwen van was
stil en bijna rakend
je kan het heimwee noemen
van leven van bloeien
getekent over verlichte lavendel velden
over de helende spiegels van zon
tot onvergeten
wegen ontvouwen wat de tijd nooit wist
in de ziel van rozen en zoethout gegrift
en ik haal woorden terug
uit Grasse die vertellen
over jou en mij zo even
dit ene moment door liefde
ontwaakt en te voelen zoals het is
nu jij er bent
waar mijn dromen
worden toegefluisterd en dansend
als vlinders tussen achtergelaten gedichten
over golven en zee
in een pas gekozen melodie leeft mystiek
door jouw emoties de herboren bloei
te geven diep rakend en stil
vertaal mij nog voor het vallen
van tranen en nog voor het breken
daar een toekomst open bloeit
zo voelbaar in sluiers verweven
van elk ontstaan
tot elk verhaal te geven
en van breekbaar zijn
maar telkens opnieuw voel ik mij
geborgen in jouw handen
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Zondag, augustus 15, 2021 17:05 |
| toch enkele keren mogen lezen voor het begrip begon te begrijpen... lees ik wel meer graag zo in jou gedichten M-Rose | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, augustus 14, 2021 13:39 |
| Uit jouw hoofd en handen komen de mooiste pennevruchten, bloeiend op deze mooie zomerdag en ik geniet ervan. Fijn weekendM-Rose. Anneke |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, augustus 14, 2021 12:19 |
| Knap gedicht | |
| teun hoek: | Zaterdag, augustus 14, 2021 11:41 |
| geborgen vrijheid verplicht. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2021 | ||
| Thema's: | ||