Assepoester

Het kan maar op één manier gebeurd zijn
en bij één iemand.
Een moeder met twee kinderen
en één man.
Het was zijn idee om naar het strand te gaan.
de kinderkeeltjes juichten.
Mama zocht de emmers en schepjes,
de reservebroekjes, de zonnecrème en hoedjes,
terwijl manlief toeterde voor de deur.
Snel haalde zij nog haar teenslippers
van onder het bed.
In een vorig leven droeg ze stiletto’s en een kokerrok,
zo’n vijf jaar geleden.
In dit leven loopt ze op sandalen.
Het werd een mooie dag
Kinderen kleiden in het zand, mama dronk
fruitsap en papa was plezierig loom.
Dan moest alles weer ingepakt worden.
De kinderen waren moe, eentje wou op de arm,
de ander trok aan een been.
De emmers, schepjes en reservebroekjes
had zij in haar handen.
Haar teenslippers bengelden aan haar vingers.
Niemand hoorde de plof in het zand
zo gaat dat.
Assepoester had een glazen muiltje
en verloor het op de trappen van de balzaal.
Moeders hebben teenslippers
en verloren er eentje in Oostende.

Claire Vanfleteren ©