Woorden.
Woorden kunnen spiegelen
als fata morgana
sprankelend als belofte in de nood
’t hart doen kloppen
vol verrassing
In een immense woestijn zo groot..
Doch hoe innemend
die ook klinken
als de daadkracht achterwege blijft.
Is het enkel beeld
dat blijft hangen
zo de gewenste werkelijkheid verdrijft .
Welsprekendheid
smoort in eigen zeggen
Waar daden verflauwen in valse schijn.
De woestijn blijft
schrijnend branden
Vol met bronnen die niet zijn.
Zo velen dictators
speelden met woorden
beloofden bergen kleurrijke spraak.
Vulden slechts hun
eigen zakken
Speelden met burgers helaas de draak.
Je kunt in eigen
Woorden geloven
die je uitspreekt ter stimulans.
Als het uitsluitend
In ’t woord blijft hangen
Verliest ’t gehoorde alle glans.
th
Dirk Hermans: | Vrijdag, augustus 27, 2021 16:47 |
Weer een heel sterk gedicht | |
Anneke Bakker: | Vrijdag, augustus 27, 2021 11:32 |
Jij hebt mensenkennis Teun, dat getuigt weer eens dit rakende gedicht. goed hier verwoordt. Mooie dag samen. Anneke |
|
M-Rose: | Vrijdag, augustus 27, 2021 10:57 |
met genegenheid nitevergeten | |
M-Rose: | Vrijdag, augustus 27, 2021 10:56 |
of een gat in het zwijgen branden | |
Auteur: teun hoek | ||
Gecontroleerd door: teun hoek | ||
Gepubliceerd op: 27 augustus 2021 | ||
Thema's: |