Het eigen gelijk
het eigen gelijk
ik heb lijnen
zien verharden
in gezichten
die niet meer
willen praten
waar in groeven
schroeven steeds
vaster worden
aangedraaid in
stilte die roest
het enige dat
entropisch
woekert is het
eigen gelijk zonder
bijval hard als ijs
maar massaliteit is
geen bindende kracht
waar ieder voor zich gaat
en de god voor ons allen
helemaal niet bestaat
ook uniformiteit als
veel geprezen dwang
plakt al jaren achter
behang van lang
vervlogen tijden
het zijn vandaag de
hitters en fixers die
gouden tijden beleven
omdat zij het gezicht zijn
van ons dagelijks leven
wil melker
29/08/2021
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2021 | ||
| Thema's: | ||