Een teder moment
een teder moment
ik heb
in je sporen
bloemen zien
bloeien hun
harten kleurrijk
oplichtend
in tal van
vormen voluit
waar jij
in een teder
moment het
kleinste bloempje
in je handen
liet groeien
bloeien nu struiken
de bermen uit
donker
ruizelen reuzen
hun weemoedig
refrein want
jij was hier
en zij willen zo
graag ook hoog
bij je zijn
wil melker
05/09/2021
Reacties op dit gedicht
| Roselynn: | Zondag, september 05, 2021 12:46 |
| Mooi beeld schets je Wil, van genoten, mens en natuur ,zo verbonden met elkaar. Zonnige dag! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2021 | ||
| Thema's: | ||