De baton
 
 
Met weemoed denk ik terug
veertig jaar geleden
dat hij het kerkorgel bespeelde
en ik die liefde deelde
een viering of een groot concert
van Bach of Buxstehude
 
zag vingers en voeten
soepel over toetsen dansen
genoot intens van de cantate’s
van meesters die hij ten gehore bracht 
dat alles is verleden tijd
wie had dit ooit gedacht
 
hoewel die liefde blijft
zijn handen en het lijf verstijfd
zullen armen niet meer zwaaien
wat hij als dirigent uitbundig  kon
 
zijn geliefde baton
is bruut overgenomen
door zijn vijand Parkinson
 
*
 
Anneke