Onder de hemelsblauwe hemel
Zie ik zoveel wonderschoon
Geen leed of kwel
Een koning zonder kroon
Dat is de natuur
En de pure kracht van het leven
Dus keer ik de rug naar elke muur
En laad mij op door mijzelf te geven
Dan herinner ik mij
Dat zelfs in het schemerlicht
Altijd is de individu vrij
Wanneer de blik zich naar binnen richt
Ook samen is die vrijheid te bereiken
De tirannie verliest het uiteindelijk altijd
Wanneer wij samen hechten vechten en niet wijken
Winnen wij door verbroedering de strijd
Liefde is uiteindelijk niet te stuiten
En overwint zelfs de puurste haat
Hoeveel deuren zich nu ook sluiten
Ik geloof in idealen en waarvoor compassie staat
Dus wees welkom onbekende
Hallo onontmoete vriend
Onthoud dat in al deze ellende
Je nog zoveel schoonheid verdient
Je bent niet te vangen
Je bent geen code of gevaar
Dus droog de tranen op jouw wangen
Wees dankbaar voor deze tijd ook al is hij zwaar
De zon komt nog elke dag schijnen
De wind streelt nog steeds jouw huid
Al is er zoveel aan het verdwijnen
Veel goeds ligt nog steeds vooruit
En al is vreugde nu vermengd
Met het bitter van verdriet
De wijsheid die ze brengt
Fluistert in je oor; geniet