Mijn hemelse verslaving
Dromen hangen in de lucht
En in ogen die sprankelen
Schoonheid is de vrucht
Van idealen die niet wankelen
Ik hoef maar in jouw ogen te kijken
En ik zie de kleur van jouw hart
Het hart dat nimmer zal bezwijken
Jouw licht heelt hoe gebroken ook door smart
Hoe een glimlach of een gebaar
Zoveel goeds brengt
Jij bent het antwoord op mijn maar
Wat als de wereld mijn zorgen verlengt
Wanneer ik dan jouw ogen voel
Die mij als geen ander doorgronden
Dan zie ik zo duidelijk mijn levensdoel
Jij hebt mijn beste ik uitgevonden
Soms ga ik op mijn smoel
Soms is die vork te vol met hooi
Maar wat ook mijn richting wat ook mijn doel
Samen vallen en weer opstaan is toch machtig mooi
Dat gevoel wil ik delen
Opdat ieder mens liefde en vriendschap kent
Maar ook al is er in mijn hart plek voor zo velen
Ben jij een onderdeel van mijn fundament
Zonder jou was ik een ander
En slechts een schim van wie ik nu ben
Als ik mijn verhaal al ooit verander
Is het geschreven met de inkt van jouw pen
Zo vol kleuren
Zo vol lach en muziek
Zo vol rijke geuren
Zo eigen en uniek
Dat vult mijn ziel
Dat is mijn bron
De reikende hand wanneer ik viel
Na de regen altijd jouw zon
Ik hoop nog menig hart te raken
Ik hoop nog te vertroosten die ik vertoosten kan
Ik hoop nog zoveel goeds te maken
Maar boven alles blijf ik jouw man
En in ogen die sprankelen
Schoonheid is de vrucht
Van idealen die niet wankelen
Ik hoef maar in jouw ogen te kijken
En ik zie de kleur van jouw hart
Het hart dat nimmer zal bezwijken
Jouw licht heelt hoe gebroken ook door smart
Hoe een glimlach of een gebaar
Zoveel goeds brengt
Jij bent het antwoord op mijn maar
Wat als de wereld mijn zorgen verlengt
Wanneer ik dan jouw ogen voel
Die mij als geen ander doorgronden
Dan zie ik zo duidelijk mijn levensdoel
Jij hebt mijn beste ik uitgevonden
Soms ga ik op mijn smoel
Soms is die vork te vol met hooi
Maar wat ook mijn richting wat ook mijn doel
Samen vallen en weer opstaan is toch machtig mooi
Dat gevoel wil ik delen
Opdat ieder mens liefde en vriendschap kent
Maar ook al is er in mijn hart plek voor zo velen
Ben jij een onderdeel van mijn fundament
Zonder jou was ik een ander
En slechts een schim van wie ik nu ben
Als ik mijn verhaal al ooit verander
Is het geschreven met de inkt van jouw pen
Zo vol kleuren
Zo vol lach en muziek
Zo vol rijke geuren
Zo eigen en uniek
Dat vult mijn ziel
Dat is mijn bron
De reikende hand wanneer ik viel
Na de regen altijd jouw zon
Ik hoop nog menig hart te raken
Ik hoop nog te vertroosten die ik vertoosten kan
Ik hoop nog zoveel goeds te maken
Maar boven alles blijf ik jouw man
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Woensdag, september 17, 2025 15:19 |
| Heel mooi gedicht, en ja, wat zou het mooi zijn als ieder mens liefde en vriendschap zo intens zou mogen beleven... Liefs, Aquarel |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, oktober 01, 2021 15:51 |
| Knap gedicht | |
| teun hoek: | Vrijdag, oktober 01, 2021 12:11 |
| trouw in bewogenheid. th | |
| M-Rose: | Vrijdag, oktober 01, 2021 10:37 |
| hemelse vertroosting een ogive fundament in curriculum van leven en boven alles in liefde maakt het elk bestaan uniek |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pathos | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2021 | ||
| Thema's: | ||