16 VS 34
Toen ik zestien was en vierendertig ben
Ik heb geprobeerd contact met je te maken
Al lukt dat niet zo goed
Ik durf je niet eens aan te kijken
Ik weet niet wat ik met je doen moet
Ze zeggen dat ik met compassie naar jou moet kijken
Moet begrijpen waarom je zo zichtbaar onzichtbaar bent
Moet zien dat je opgerold en daardoor afgeschermd word
En snappen dat je in je angst je omgeving voortdurend scant
Ook zou ik begripvol moeten zijn
Naar jouw gedrag dat mij weerhoudt
Zou ik naar jou moeten durven kijken
Maar jou durven zien maakt mij zo enorm benauwd
Toch wil ik je laten weten
Dat ik je zie zitten, lief verloren kind
Mijn ogen niet meer probeer weg te draaien
Uit angst voor wat ik in jou bijzijn vind
Weet je, alles wat jij heb verzameld in de loop der jaren
Is niet alleen van jou, maar ook zeker onderdeel van mij
En samen mogen wij gaan kijken naar deze prachtige collectie
Want bedolven onder deze derrie ligt het begrip vrij
Vrij zijn is wat ik jou toewens
Zodat ik mijn vleugels eindelijk uit kan slaan
En niet als genageld, met de trauma’s van toen
Verbijsterd en verslagen stevig op de grond blijf staan
Ik gun het jou dat jij leert vliegen
Met mij, samen zij aan zij
Want jij lief, beschadigd, maar zeer bijzonder kind
Bent een gewenst onderdeel
Van mij
Ik heb geprobeerd contact met je te maken
Al lukt dat niet zo goed
Ik durf je niet eens aan te kijken
Ik weet niet wat ik met je doen moet
Ze zeggen dat ik met compassie naar jou moet kijken
Moet begrijpen waarom je zo zichtbaar onzichtbaar bent
Moet zien dat je opgerold en daardoor afgeschermd word
En snappen dat je in je angst je omgeving voortdurend scant
Ook zou ik begripvol moeten zijn
Naar jouw gedrag dat mij weerhoudt
Zou ik naar jou moeten durven kijken
Maar jou durven zien maakt mij zo enorm benauwd
Toch wil ik je laten weten
Dat ik je zie zitten, lief verloren kind
Mijn ogen niet meer probeer weg te draaien
Uit angst voor wat ik in jou bijzijn vind
Weet je, alles wat jij heb verzameld in de loop der jaren
Is niet alleen van jou, maar ook zeker onderdeel van mij
En samen mogen wij gaan kijken naar deze prachtige collectie
Want bedolven onder deze derrie ligt het begrip vrij
Vrij zijn is wat ik jou toewens
Zodat ik mijn vleugels eindelijk uit kan slaan
En niet als genageld, met de trauma’s van toen
Verbijsterd en verslagen stevig op de grond blijf staan
Ik gun het jou dat jij leert vliegen
Met mij, samen zij aan zij
Want jij lief, beschadigd, maar zeer bijzonder kind
Bent een gewenst onderdeel
Van mij
Reacties op dit gedicht
| marchiano di noche: | Woensdag, oktober 13, 2021 05:04 |
| deur open van Anneke is zeker waar de (vlieg)basis ligt (of landingsbaan) en info over aan het innerlijk kind werker/healing. (oh, en hiermee,niks anders dan goed bedoelt,succes en fijn mooi intens-herkenbaar-beschreven van,tussen willen en kunnen, als ontmoeting (dat vast vliegen doet/vleugels geeft | |
| marchiano di noche: | Woensdag, oktober 13, 2021 04:44 |
| ohh, mijn kleine ikke wist in eerste strofe tegen wie je sprak,schreef... Mooi lief, begripvol en bemoedigend sprak je haar liefdevol toe. en dat onvoorwaardelijk kwam onverwachts bij me binnen (van herkenbaar de situatie!) oh,ik wens je kracht toe, van accepteren en vergeven, dat vreugdesprongetjes ook 'beetje beetje' vliegen is! | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, oktober 12, 2021 17:56 |
| Laat de deur open staan Mirjam zodat hij jou altijd vinden kan als steun Sterkte en lieve groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Dinsdag, oktober 12, 2021 11:45 |
| liefdevol. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: MirjamA |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2021 | ||
| Thema's: | ||