Herfstvuur
luister
vallende bladeren dansen even rond
en appels proeven als heimwee in de mond
zachte dagen met weemoed
die fluistert in regenvlagen
oude bomen tekenen nostalgie
in een najaar symfonie
ontwaken stil
nog ongeboren dromen
door deze stilte leer je
meer te voelen
wat liefde schenkt
voor elk ontstaan en zijn
in elk moment bloeit nieuw leven
als de lente herbegint
met een bloem
met een pasgeboren kind
Reacties op dit gedicht
| marchiano di noche: | Zaterdag, oktober 30, 2021 03:45 |
| De kunst is om zo snel te vallen dat je voorbij jezelf vliegt en nog net op tijd bent om jezelf op te vangen (in dit nieuwe seizoen) Groeten uit en van Marchiano die Noche... |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, oktober 29, 2021 17:48 |
| Heel mooi | |
| esteban.: | Vrijdag, oktober 29, 2021 16:19 |
| In blijde verwachting zijn van dat lentegevoel, men zou het de regenvlagen bijna vergeven... liefs esteban | |
| teun hoek: | Vrijdag, oktober 29, 2021 13:53 |
| bezinnend verlangen th | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, oktober 29, 2021 10:01 |
| Ik voel de warmte van dit brandend vuur M-Rose, door jou zo mooi met weemoed laten voelen. Warme groet stuur ik je. Anneke |
|
| Mamke: | Vrijdag, oktober 29, 2021 09:34 |
| Wauw wat een prachtig gedicht | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 oktober 2021 | ||
| Thema's: | ||