Gevlogen dagen zijn geleden
blonde haren, zongestraald
blijft stil kind van negen

hij tot haar kwam, omvat
bezweet geheim geklonken
zij was overal -niet daar-

waar de vogel hoger klom
vereenzelvigd onder veren
broos hart en vloog verder

hoger, floot opdat ze was
serenade, niet van aarde
braafste kindje van de klas

levens later vindt de steen
zijn naam de stilte spreekt
legt ze geknakte vleugel

van 't gebroken engelbeeld
in eeuwigheid is al gelijk
en de prijs nooit betaald