met eeuwigheid en dageraad

Huistederte der morgen,
vrucht van een nachtgeluk
oorschelpen luisteren verrukt
naar het gevederd kamerduister
dat stil tot licht te worden staat;

dat van de vooravond de fluister
der wel-te-rustens liggen laat
om mond des kussens.... om de milde
herkenning niet te verontrusten
van het onthulde, in de nieuwe
vermengingen die het aangaat,
voor ogen die er over rusten,
met eeuwigheid en dageraad

Geschreven door

marchiano di noche

Reacties op dit gedicht

marchiano di noche vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

september:	Dinsdag, november 02, 2021 19:39
Heel schoon en mooi geschreven gedicht waarin subtiel sfeer door het mooi woordgebruik boventoon weet te voeren. En het gevoel, de beleving van dageraad. Liefs

teun hoek:	Dinsdag, november 02, 2021 11:04
schoon. th

M-Rose:	Dinsdag, november 02, 2021 10:49
Liefdevol Troubadour je hebt je droomkussentje trg

esteban.:	Dinsdag, november 02, 2021 10:30
Gerrit Achterberg is u duidelijk voorgegaan!!!

Over dit gedicht

Auteur: marchiano di noche
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 02 november 2021
Thema's: [Delen]