Dagen zonder herfst...
Dagen zonder herfst…
Luider dan de chaotische stilte,
ontheemd van zomer naar winter.
Mijn gedachten zijn de leugens
die ik me schaamteloos herinner,
verward maar daarom niet minder.
Het is nooit gebeurd, dus laat ons maar doen alsof.
Te vroeg ben ik weggegaan,
symbolen zonder betekenis opgeschreven.
Droge tranen geschreid in de natte uren
na de regenbui, het tweekoppig beest bemind.
Mijn vlees en botten in kokend water gereinigd,
maar misschien is dit het begin van een nieuw bestaan.
Ik ben niet gek maar elke nacht voor het slapen gaan
tel ik vingers en tenen, nooit zijn er het meer
dan vier maal vijf aan elke zijde van ons bed.
Er is geen einde maar ook nooit een begin dichterbij.
Jij zegt dat het komt omdat de herfst geen dagen kent
die ik vroeger al vergeven had. Dagen zonder herfst,
godzijdank gaan zij ook geleidelijk aan voorbij…
esteban 9 november 2021
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, november 09, 2021 19:24 |
| Mooi gedicht Esteban. Met mooi gevonden zinnen en woordenschat. Het geheel mooi ineen weten te weven. Dagen zonder herfst is mooi voelbaar gevonden. Het hele gedicht doet iets. Raakt in goede zin. Liefs | |
| marchiano di noche: | Dinsdag, november 09, 2021 15:29 |
| Hmm, vind deze interessant,en ondanks tegenstrijdigheid vind ik het bijzonder verwoord. Groetjes MdN | |
| teun hoek: | Dinsdag, november 09, 2021 10:02 |
| sterkte. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2021 | ||
| Thema's: | ||